نگرانی های محدود

جناب حجت الاسلام علم الهدی امام جمعه مشهد فرموده اند:

"نگرانی مقام معظم رهبری فقط به وزارت فرهنگ کشور محدود نمی شود و ایشان نگران دانشگاههای کشور نیز هستند امروز کسانی به دانشگاههای بازگشته اند که مشکلات اخلاقی داشته و با دختران مردم روابط نامشروع داشته اند" اینجا

نمی دانم ایشان با چه مجوز اخلاقی، شرعی، عرفی و قانونی عده ای نامعلومی از افراد محدودِ معلوم بین اساتید را آنهم در تریبون عمومی نماز جمعه متهم به روابط نامشروع می کنند؟! بکار بردن بعضیه مهمله در میان افراد محدود، ظنّ خاص به همه افراد وارد می سازد و این مسئولیت اخلاقی و شرعی می آورد. علاوه بر اینکه افرادی که ایشان آنها را متهم می کنند، یا متهم هستند یا مجرم اگر متهم هستند که هنوز در دادگاه صالحه چیزی اثبات نشده است و باید آبرویشان محفوظ بماند. اگر مجرم هستند و جزای کار خود را دیده اند که باز آبرویشان محفوظ است. به ایشان عرض می کنم که آیا به همین قیاس و به همین روش ایشان نمی شود جماعت های مختلف در این جامعه را با ذکر برخی یا کسانی متهم به فساد اخلاقی و قانونی و اداری و غیره کرد و ملتزم به پاسخگویی هم نبود؟ مثلا آیا نمی شود گفت برخی از معلمین... یا کسانی از روحانیون... یا برخی از مهندسین یا برخی از قضات یا برخی از ... آیا چنین سخنی گفتنی اخلاقی است و ذهن ها را در یک تریبون عمومی جهت نمی دهد؟ بازهم علاوه بر اینکه نمی دانم ایشان در مورد اختلاسهای میلیاردی در دولت محبوب خود چه موضعی گرفتند که هم چنان پس لرزهای مهیبش ادامه دارد. گویا آقای علم الهدی اتهام پراکنی و تشیع الفاحشه و فساد اقتصادی را جزء نگرانی های فرهنگی کشور نمی دانند. گویا نگرانی های فرهنگی ایشان صرفاً آن بخش از فرهنگ را در بر می گیرد که مربوط به جناح مخالف است و یا مرز درستی با قدرت پیدا نکرده است و از نظر ایشان اخلاقِ زبان جزء فرهنگ نیست تا متعلق نگرانی قرار بگیرد. در حالیکه قرآن کریم فساد های سخن و زبان را خیلی مورد توجه قرار داده است و در متون دینی "تهمت" اشد از فسادهای اخلاقی بر شمرده شده است. نمی دانم چرا دایره نگرانی ها محدود به عده ای خاص است. تا رسیدن به وضعیت مطلوب اخلاقی خیلی راه داریم...(این متن البته خیلی کوتاه شد). 

اگر بخش نظردهی مشکل ثبت نظر دارد از موزیلا فایرفاکس استفاده شود.