گاهی بر پشت حیوانی مانند شتر، پرنده ای می نشیند و کرمهای لانه کرده در بدن حیوان را می خورد. این یک لطفی است از سوی پرنده. اگر شتر صبر و تحمل نکند پرنده می ترسد و می پرد و شتر از دست کرمهای بدنش نجات نمی یابد و از آن ناحیه آزار می بیند. شتر برای رهایی از جانوران موذی لازم است مدتی را بدون حرکت تند، و غیر عادی به تحمل بنشیند؛ تا پس از مدتی کار پرنده به ثمر بنشیند...
در مباحث عرفانی موضوعی به نام قضیه شتریه مطرح است. انسان برای پاک شدن از رذائل نفسانی خویش لازم است خود را در معرض اخلاص و عبودیت قرار دهد و مدتی مراقب باشد، از کوره در نرود و عجله نکند تا آن بستر اخلاص و عبودیت که مثلا در ماه رمضان یا ایام دیگر با آدابی خاص تبلور می یابد، کارگر بیافتد و آینه وجود انسان از غبار غفلت پاک شده و معرفت ادامه یابد...
آن ابزار تطهیر، کار خود را بلد است؛ مهم عدم اضطراب و تزلزل و تشویش و تردید از ناحیه شخص قابل است...
بسم الله الرحمن الرحیم
دل نشین و دقیق و ظریف و لطیف و تاثیر گذار بود !
ای که خود در خود آیینه
تو از خود بر خود تابنده ای
به کناری زن این سواد درون
تا که برتابد هر تابش تابنده ای
هر که در عشق سر از قله برآرد هنر است
همه تا دامنه کوه تحمل دارند!
سلام
آیا نمیشه یک عمر با توهم زندگی کرد؟
قال علی علیه السلام
الناس نیام اذا ماتوا انتبهو
مردم خوابند وقتی می میرند بیدار میشنود