هوالرفیق
دنیا و آنچه در دنیا است هیچگاه کامل نبوده و نخواهد شد چه رمز فناپذیری همین نقص ذاتی و حرکت به سوی کمال است. دوستی و رفاقت هم مانند هرچیز دیگری در این دنیا افت و خیز و فراز و فرود خواهد داشت. اگر رفاقت و دوستی بر پایه درست استوار باشد نه برای گرو کشی و منفعت طلبی و ..، تحمل افت و خیز و نوسان دوستی ها و رفاقت ورزی ها آسان می نماید. بهر حال هر کسی نقطه ضعفی دارد که احیانا موجب کدورت خاطر طرف مقابل می شود. این لغزشهای رفتاری اگر بدل به خیانت نشود قابل اغماض است، نمی شود بخاطر اختلاف نظرها و تفاوت سلیقه ها اصل رفاقت و خیرخواهی طرفینی را از بین برد. به معنای دقیق تر اصلا رفاقت برای همین بوده که با رفتار نرم از لغزشها و سخت منشی های همدیگر بگذریم و فرجه ای به طرف مقابلمان بدهیم تا خود را بیابد و تعدیل کند، زیرا به هر حال روزی نوبت به خودمان خواهد رسید که به دلیل بد رفتاری اتفاقی دوست چند ساله ای را از دست می دهیم. در روایتی می خواندم که امام علی علیه السلام فرمود: عاجز کسی است که دوستی نداشته باشد و عاجز تر از او کسی است که دوست داشته را از دست بدهد. بهر حال وقتی علقه و روابطی بین دو فرد برقرار شد اصل بر تداوم آن علقه است تا خرق و جدایی. مدیریت افت و خیز دوستی و صبر و تحمل نشان دادن تمرین بسیار خوبی برای ورود به زندگی مشترک زناشویی است، چون به هر حال زندگی مشترک نمی تواند خالی از هر تنشی باشد.
منتها برخی از لغزشها را باید استثناء کرد، در یادداشتهای قبلی برخی از صفات دوست را نام بردم که به ارشاد معصومین علیهم السلام هم مزین بود. آن صفات در واقع از لوازم دوستی بشمار می رود. اگر کسی مدعی رفاقت باشد در عین حال ملتزم به لوازم رفاقت همچون رازداری و حفظ آبروی رفیقش نباشد به نظر نمی رسد از مواردی باشد که توصیه به حفظ دوستی و تداوم رفاقت شده باشد. در چنین مواردی رفاقتی باقی نمی ماند تا حفظ شود.. خلاصه اینکه نوسانات دوستی برای حفظ اصل دوستی باید مدیریت شود اگر منجر به خیانت نگردد...
سلام
اساس دوستی محبت است.
بین دوستان محبت نیست.
پس دوستی نیست.
سلام آقا مهدی
بله واقعا محور دوستی محبت قلبی است
که آفتهایی چون حسادت، برتری جویی و ... از بین می بردش
بعدشم که یه رفتار ظاهری پر تکلف باقی می ماند
ولی جالب است که در روایت می خواندم که بین دو دوست هرکس که بیشتر از دیگری به طرفش محبت داشته باشد بیشتر محبوب خداست
بگذاریم و بگذریم
ادعای محبت کجا و خیانت!!
ادعای برادر ایمانی کجا و کینه!!
ادعای علم دینی کجا و اخلاق!!!
سلام
به نظر بنده حقیر و فقیر و عاجز (البته در برابر خدا) یه رفتار ظاهری پر تکلف بهتر از نداشتن همین رفتار است .
آخه برخی از دوستان به خودشان زحمت همین را هم نمی دهند.
در کل باید بگم که من در مورد دوستی و قوانین آن سالهاست که فکر کرده ام و دوستی همانند جاده دو طرفه است یا به طور علمی تر دوستان باید متمم هم باشند ولی اکنون بیشتر دوستی ها بر اساس رفتارهای منفعت جویانه یا اتحاد برای وصول به یک هدف دنیوی که از عهده یک نفر خارج است و دلایل دیگر که خودتان بهتر می دونید و دلیلش هم فراموش کردن ( خود ) است.
قصه جدایی ما آدما قصه دوری ماست از خودمون
حرف آخرم که به هیچ وجه از آن بر نمی گردم اینه که انسانها ظرفیت محبت را ندارند ،مگر اندکی از آنها !
سلام
متشکرم زیبابود
فراموش کردن خود یعنی فراموش کردن نیازمندیها و ضعفهای خود که انسانی که به ظاهر غالب و مغرور شده را زمین خواهد زد و او را محتاج دیگران می گرداند..
بازم سلام
درسته که دوستی بسیار مشکله و پیدا کردن یه دوست خوب نزدیک به غیر ممکن اما چه لذت بخشه که انسان نا امید نشه افراد مختلفی رو امتحان کنه و بهشون محبت کنه شاید یه روزی اونی رو که میخواد پیدا کنه در این راه سختی هایی است ولی لذت محبت کردن خیلی بالاتره به نظر من محبت کردن هم یکی از نیاز های انسان است ولی بعضی ها فکر میکنند فقط باید محبت ببینند .
به امید روزی که همه خودشان را بشناسند ، بعد بر اساس شناخت خودشان مبنی بر یک موجود زنده شگفت انگیز ، به برقراری ارتباط با یک دیگر بپردازند تا خودشان را بهتر بشناسند و بهم محبت پیدا کنند و سپس به شناخت مبدا خود بپردازند ، و جهانی که در آن زندگی می کنند و به عاقبت خود بیاندیشند و با هم متحد شود تا به حداکثر بهره برداری از سرمایه های حیات نائل شوند...
سلام من فکر می کنم حفظ رفاقت و دوستی گاهی اوقات خیلی سخت باشه خصوصا تو دوره حاضر که بعضی با قصد قربت بدی دوستشان میخواهند
سلام
بله اتفاقا جالبش همین جاست که گاهی قصد غربت و وظیفه دینی هم برای خراب کرد پیوندها خودش رو نشون میده
البته کسی که بین دوستان خود تفرقه میندازه باعث بددلی میشه ان شاء الله نیت پاکی داره و ان شاء الله وارد بهشت میشه!!!!!