حقیقت جو

از ابرها بگذر؛ آسمان باقی است...

حقیقت جو

از ابرها بگذر؛ آسمان باقی است...

قوام دوستی

هو الانیس 

 

قبلا از دوستان خودم بخاطر نوع قلم که کمی رسمی است پوزش می طلبم... 

 

در یادداشت قبلی در مورد بایستگی دوستی بحث کردیم اکنون نوبت به این رسیده که بدانیم چگونه کسی می تواند ادعا کند دوست خوبی برای دیگران است، به عبارت دیگر قوام و هویت دوستی به چیست؟ 

 

خب تحلیل یادداشت قبلی در بایستگی رفاقت ورزی همان نیاز انسان به انعطاف رفتاری در مسیر کمال بود تا از رهگذر این انعطاف از چاله های راه کمال به سلامت عبور کند و یا حداقل آنکه به چاله افتاده ای در چاه سقوط نکند و وضعیتش نسبت به کمال معکوس نگردد... اگر بخواهم همین تحلیل را پایه بحث جدید قرار دهم باید عرض کنم هویت یک دوست در رفتاری منعطف و از سر مهر شکل می گیرد طوری که به افزایش کمالمندی و رضایت طرف مقابل بیانجامد، نه اینکه شخصِ به اصطلاح دوست، کاری کند که چاله ها و چاه ها و گمراهی ها و شور بختی های طرف مقابلش بیشتر شود. با این حساب تشخیص صفات هویت ساز دوست آسان خواهد بود.

پاسداشت حریم و اموال رفیق، حفظ ناموس رفیق، آبروی رفیق، دستگیری از رفیق، عیادت از رفیق، صحبت نیک از رفیق، رد تهمت از رفیق، دفاع از رفیق، دعا برای رفیق و بالاخره تشیع پیکر رفیق همگی تعین بخش ماهیت دوستی است. بی خود نیست که تمامی این صفات بطور مفصل در روایات نورانی رسول خدا صلی الله علیه وآله و اهل بیت علیهم السلام در تشخیص رفیق از نارفیق ذکر شده است، چه عمیق و چه بصیرت افزا !

با اینحال دوستان واقعی کم اند و مدعیان رفاقت بسیار!

و ادعای رفاقت خود چاله ای است برای مدعی! 

 

ضمن تبریک میلاد امام زمان، امام عدالت گستر، امام هدایت و سعادت از دوستانم تقاضای دعای خیر دارم...

نظرات 9 + ارسال نظر
شاهنوش جمعه 16 تیر 1391 ساعت 11:37 ب.ظ

دوست عزیزم جناب آقای کریمی
سلام علیکم
به خاطر ادبیات زیبا و دقیقتان به شما تبریک می گویم
ولی باید توجه داشت که صرف زیبا بودن و دقیق بودن ادبیات کافی نیست
به نظرم پاشنة آشیل کار فرهنگی همین مساله است
بعدا حضوری خدمتتان عرض می کنم
التماس دعا

علیکم السلام
شما لطف دارید متشکرم
حتما مشتاق شنیدن نظرتان هستم
ولی بنده بدنبال انجام فعالیت فرهنگی به معنای خاصش نیستم
اگرچه به معنای عام چرا

برادر شنبه 17 تیر 1391 ساعت 10:47 ق.ظ

جالب بود ولی فکر کنم همه چیز گفته نشد.

[ بدون نام ] شنبه 17 تیر 1391 ساعت 02:05 ب.ظ http://shokofayenor.blogfa.com

سلام
مطلب خوبی بود ولی این مسایل بر کسی پوشیده نیست.ودر مرحله عمل است که پایمان می لنگد.
ولی در دنیای دوستی امروز تعهدات اخلاقی کم رنگ شده است. نوعی بده بستان تاجرانه دیده می شود.
راستی در پیچک قالبهای نوعی را می توانید بیابید.

سلام ممنونم
بله گاهی برای تاکید گفته می شود
که قرآن نیز گاهی هویت انسان را متذکر می شود و حال دنیا را چند باره تکرار می کند که ایها الانسان انک ...
ایها الناس انتم...
ایها الناس انا خلقناکم...
و...
بده بستانهای ذکر شده در کامنت شما مرا یاد اصل تنازع بقاء داروین در حزب سازی ها و جریان سازهای انسانی انداخت
واقعا همینطور است
متشکرم

[ بدون نام ] شنبه 17 تیر 1391 ساعت 06:22 ب.ظ http://shokofayenor.blogfa.com

سلام
بله میشود در نظریه پردازیهای جدید که بر پایه مادیگری می باشد همچین برداشتهایی را بدست آورد ولی من نوع رفتار نسل جدید جوانان را در نظر داشتم که در روابط میان فردی آنها، اصول اخلاقی کمرنگ دیده می شود.
در ضمن مطلب آخر خود را به صورت شرح توضیح دهید.

سلام متشکرم
پاسخ قبلی من موید کامنت قبلی شما بود

یعنی من برای این با تو رفیقم که فعلا منافع گروهی و حزبیم اقتضا می کنه یا اینکه من برای این با شما دوست هستم چون هر دو با شخص سومی دشمن هستیم یا اینکه من برای این با شما ارتباط میزنم برای اینکه پست و مقامی برای خود بدوزم
این مدل از دوستی یعنی همه کارها برای بقاء فرد و منافع فردی یا گروهی است نه دوستی حقیقی که در روایات آمده

حسین دوشنبه 19 تیر 1391 ساعت 08:33 ق.ظ

سلام آقا محمد گل
چندین مطلب رو در وبلاگ دوستانه و صمیمانه ات خوندم و از اینکه هنوز کسانی هستند بی ادعا و بی چشم داشت برای دوستان تلاش می کنند واقعا متشکرم. من حس میکنم لفظ رفیق خیلی خاص تر از انسان و یا همنوع دوستی از جنس محبت بنی آدم در حق بنی آدم است. نمیخوام خیلی پیچیده بگم اما در یک کلام هر وقت رفیق برای هر آدمی ارزشمندتر از کلمه انسان میشه سرسرای سقوط برای انسان هموار میشه. اما مادامی که انسان به ما هو انسان نیز ارزشمند و قابل احترام است از جنس احترام به خلق اله، آن زمان رفیق نیز جایگاه و منزلت خاصش ستودنی است. شما هم به معنای دوستی رفاقت قابل احترام هستید و هم به معنای کلمه انسان. امیدوارم همیشه روزگار برایتان خوب باشد.

سلام شما خیلی لطف داری ایکاش نام فامیل رو هم می نوشتی
اینجوری نشناختمت
کلیت حرف شما را قبول دارم خصوصا اینکه گفتید رفیق از انسان خاص تره
هر وصفی که اشیاء بخود می گیرند طبق اون وصف ارزشمند تر می شوند
وصف انسانیت وصف ایمان وصف اسلام وصف هم وطن وصف رفیق
ولی این ارزشمندتر شدن به معنای بی توجهی به حقوق دیگران نیست بلکه بمعنای ملائمت و همراهی بیشتر با نزدیکان است
خیلی متشکرم از حضورتان

فورفوریوس چهارشنبه 21 تیر 1391 ساعت 06:48 ق.ظ

سلام آقای کریمی گل

به نام خداوند بخشاینده مهربان

« و ما ینطق عن الهوی * ان هو الا وحی یوحی * علمه شدید القوی »

احساسات انسان ، انواع و مراتب دارد .برخی از آن ها از مقوله شهوت و مخصوصا شهوت جنسی است و از وجوه مشترک انسان و سایر حیوانات است.
عشق و محبت ، تنها منحصر به عشق حیوانی جنسی و حیوانی نسلی نیست؛ بلکه نوع دیگری از عشق و جاذبه هست که در جوی بالاتر قرار دارد و اساسا از محدوده ماده و مادیات بیرون است ، و از غریزه ای ماورای بقای نسل سرچشمه می گیرد و در حقیقت ، فصل ممیز جهان انسان و جهان حیوان است و آن عشق معنوی و انسانی است؛ عشق ورزیدن به فضایل و خوبی ها و شیفتگی سجایای انسانی و جمال حقیقت .
انسان ، نوعی دیگر احساسات دارد که از لحاظ حقیقت و ماهیت ، با شهوت مغایر است .بهتر است نام آن را عاطفه و یا به تعبیر قرآن ، « مودت » و « رحمت» بگذاریم.
در قرآن کریم ، رابطه میان زوجین را با کلمه « مودت » و « رحمت» تعبیر میکند.( روم 21)
و این نکته بسیار عالی است؛ اشاره به این است که عامل شهوت ، تنها رابطه طبیعی زندگی زناشویی نیست؛ رابطه اصلی ، صفا و صمیمیت و اتحاد دو روح است و به عبارت دیگر ، آنچه زوجین را به یکدیگر پیوند یگانگی می دهد، مهر و مودت و صفا و صمیمیت است ، نه شهوت که در حیوانات هم هست.

سلام متشکرم
به نکته خوبی اشاره کردید
ماجرای دوستی اتفاقا در زندگی مشترک خیلی خیلی مورد نیاز است

ایساغوجی سه‌شنبه 27 تیر 1391 ساعت 10:02 ب.ظ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها

سلام من همیشه فکر میکردم که دین بر اساس فطرت انسان تنظیم شده ولی بر عکس ، بر اساس این آیه فطرت ما انسانها بر اساس دین شکل گرفته یعنی دین قبل از ما بوده چه جلب !

سلام
طوبیقا هستم شما خوبی!
دین فطریه نه فطرت دینی
باید دقت کرد

بوطیقا چهارشنبه 28 تیر 1391 ساعت 11:53 ق.ظ

غلام همت رندان و پاکبازانم که از محبت با دوست دشمن خویشند
مرا به علت بیگانگی زخویش مران که دوستان وفادار بهتر از خویشند


در کون و مکان هیچ نبینم جز عشق پیدا و نهان هیچ نبینم جز عشق
حاشا که ز سرّ عشق غافل مانم چون در دو جهان هیچ نبینم جز عشق

علیرضا چهارشنبه 26 تیر 1392 ساعت 02:47 ب.ظ

سلام من باب دوستی سوالی داشتم فکر کردم چه بهتر که در مطلب خودش نظرم رو عرض کنم خدمتتون!

لزوم قوام دوستی درست و به جاست و همگان ملزم به رعایت این عمل هستند..
حال سوالی دارم گاهی شخص به قدری از طرف خودش برای دوست خرج میکند که یک حس تنهایی عجیبی بهش دست میدهد و شاید یک حالت انتظار دو طرفه..
عرضم اینجاست تا کجا برای دوستی و رفاقت باید مایه گذاشت!؟
آیا مجموعه فرمایشات ائمه اطهار در رابطه با دوستی جایی جمع شده است!؟
پیشاپیش متشکرم

باسلام
یک حد از رفتار که باید همیشگی در حق یک مسلمان رعایت بشه چه دوست چه دشمن شخصی
ولی خرج کردن محبت ویژه و زحمت ویژه تاجایی که اتمام حجت برای دوست باشد، ادامه می یابد ولی راه برای برگشت طرف باید باز بماند

آقای ری شهری یک مجموعه روایاتی را در کتابی به نام دوستی
جمع کرده اند که دارالحکمه چاپ کرده است
متشکرم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد