غریزه جنسی، سرکوب یا کنترل یا هرزگی؟!

یا مغنی!

در بین دوستان جلسه بحثی مطرح شد به این مضمون که: آیا از نظر اسلام یک مسلمان برای رسیدن به کمالْ باید غرائز خود از جمله غریزه جنسی را سرکوب کند؟ آیا اسلام غریزه جنسی را منفور و مطرود می داند؟ یا اینکه آنرا به رسمیت شناخته و تایید می کند؟! راه حل کنترل این غریزه برای یک جوان مجرد چیست؟!

این سوالات معمولا از رفتارها و گفتارهای برخی نا آشنایان به تعالیم اسلام نشأت می‌گیرد، اگر کمی با تعالیم و احکام اسلامی آشنا باشیم براحتی می توانیم تصدیق کنیم که اسلام نه تنها غریزه جنسی را به رسمیت شناخته بلکه لذیذترین نعمت دنیوی و حتی اخروی خداوند را همین غریزه و اطفاء صحیح آن دانسته است (از امام صادق علیه السلام، اصول کافی به نقل از مرآت الکمال مرحوم مامقانی ج2 ص168-نشردلیل‌ما-طبع پنجم)، لذا جوانان عزیز نباید نگران شوند که نکند این آیینی که ما آنرا پذیرفته ایم درکی از این غریزه نداشته و صرفا از ما پرهیزگاری خواسته است!

لکن از آنجایی که هر نعمتی دو وجهی است(جهت خیر و صلاح و جهت شر و فساد) محرمات الهی متوجه جهت فساد این نعمت شده است نه جهت صلاح آن، بنابراین تمرکز و توجه تعالیم اسلامی در نهی و تحریم غریزه جنسی مربوط به جنبه فساد انگیزی این غریزه است و الا در جنبه صلاح این غریزه هیچ منع و هیچ پرهیزی وارد نشده است مگر در صورتی که از حالت صلاح خارج شود.

فی المثل اگر بر فرض، عمل شنیع زنا آزاد و بی عقاب اعلام می شد و اگر هواهای نفسانی اکثر انسانها به این عمل زشت تعلق می گرفت چه تصویری از روابط انسانی حاصل می شد؟ در این صورت آیا اساسا چیزی به نام خانواده و مسئولیت‌پذیری معنا داشت؟ آیا غیرتی برجای می ماند؟ آیا هدایتی تحقق می یافت؟ ضمن اینکه علت تحریم گناهانی همچون زنا، لواط، مساحقه، استمناء و ... با طبیعت و میل انسانی سنخیت دارد، یعنی اگر کسی تمایلات اولیه و مزاج جنسی طبیعی خود را تغییر نداده باشد (و قصد لجبازی نیز نداشته باشد!) می پذیرد که ارتباط با همجنس آرامش بخش نیست همچنین تامین شهوت از راه استمناء راه درستی نیست و نتیجه ای جز عصبی شدن، هجوم افکار شیطانی و فرو رفتن در توهمات، واقعیت دیگری در پی ندارد. از طرفی عقل سلیم حکم می کند بهترین راه اطفاء این غریزه ارتباط قانونی و آگاهانه با جنس مخالف آنهم با پذیرش مسئولیت تامین نیازها از جانب طرفین(از جمله مسائل اقتصادی، عاطفی و ..) می تواند بهترین راه باشد، که همان ازدواج است، لذا اسلام عزیز نیز تأکید ویژه ای به امر ازدواج نموده است.

حال سوال این است چه راه حلی به کسیکه مجرد است و فعلا امکان ازداوج ندارد پیشنهاد می شود؟ سرکوب یا کنترل یا هرزگی؟

در پاسخ اگر نخواهم از مسئولیت خانواده ها و جامعه بگویم -که مسئولیت سنگینی است- و صرفا از وظیفه فردی جوانان عزیز سخن بگویم باید عرض کنم آن راه‌حلی که قرآن جلوی پای چنین جوانانی قرار داده است عفت ورزی است تا اینکه خداوندِ واسع راهی بگشاید: وَ لْیَسْتَعْفِفِ الّذینَ لا یَجدُونَ نِکاحاً حَتی یُغنیَهمُ اللهُ مِن فَضلِه... (32 و 33 نور) و این عفت ورزی یعنی جوان خبط و خطایی انجام ندهد و در اصطلاح خود را کنترل کند، البته عفت ورزی راه حلها و زمینه‌هایی دارد، اگر جوانی بجای درس، کار، مشغله ها و اندیشه های مثبت و همچنین بجای برنامه‌ریزی برای آینده خود دائما فرافکنی کند (تقصیر را به گردن دیگران بیاندازد) و از توانمندی های خود غافل بوده و در بی کاری و بی برنامه‌گی و بی‌مشورتی و تنبلی و بی تحرکی غوطه خورد و دائما حسرت فرصتهای گذشته و اضطراب آینده را داشته باشد دیگر توان عفت‌ورزی نیز نخواهد داشت. جوان مثبت اندیش، با انگیزه، هدفمند، با ایمان، باتوکل، با اعتماد بنفس، مشغول و امیدوار به آینده بسیار کمتر فریب شیطان را خواهد خود، دقت کنید رمز اکثر صفات ذکر شده مربوط به اراده شخص است، اگر انسان نخواهد اراده کند و نخواهد توانمندیهای خدادادی خویش را به‌کار بیاندازد طبعا غریزه شهوت و سستی و رخوت تمام جان او را مسخر می گرداند و این حالت ربطی به مجرد بودن و متأهل بودن نیز ندارد! پس برای یک جوان لازم است فاصله بین بلوغ جنسی و ازدواج خود را با انواع مشغولیت های مثبت و هدفدار پر کند.

اگر جوانی به چراغ قرمزهای زندگی خود همچنین به تذکرات و راهنمائی های بزرگترها توجهی ننماید و با اینکه می داند فعلا راهی برای ازدواج ندارد خود را مشغول تفکرات و کارهای شهوت‌آلود نماید و تلاشی هم در جهت بهبود زندگی آینده خود نداشته باشد به نظر شما چه راه‌حلی برای رفع و دفع این غرائز افسار گسیخته وجود خواهد داشت؟!  حالِ جوانی که خود را هدفمند و توانمند می بیند و دل‌وجان خویش را با عبادت پروردگار شستشو می دهد و به فضل او امیدوار است قطعا بهتر از دیگران خواهد بود. خوشبختی یک جوان قبل از وظیفه خانواده ها و قبل از مسئولیت جامعه در گرو اراده او و در طلب رحمتش از پروردگار عزیز است.

منتظر نظرات شما هستم....